Van de Morvan naar Zwitserland

We zijn in Zwitserland aangekomen. Wat een ander land! Niet alleen hoe alles hier is ingericht, maar het is ook veel groener dan aan de andere kant van de Jura. Het heeft hier duidelijk nog wel geregend de afgelopen tijd! Zo lekker, ineens ruikt het weer naar gras, kruiden en bloemen in plaats van naar stof.
Vanmorgen zijn we vanuit Arbois vertrokken. Arbois ligt aan het einde van een vlakte aan de voet van de bergen van de Jura. We zijn extra vroeg opgestaan om de hitte voor te zijn. Ze voorspelden 39°C en we hadden een flinke klim voor de boeg. Geen goede combinatie. De dag begon al heel warm, maar gelukkig was het hogerop een stuk koeler. Maar wat een pittig begin van de dag. De eerste 8 kilometer duurden bijna een uur. Daarna werden de klimmetjes minder steil en hadden we ook af en toe een afdaling. We kwamen in een goed ritme en ervoeren 27 graden als best lekker. Op de hoogvlakte waaide het hard vanuit het noordoosten, precies de kant die wij opfietsten. Maar het lukte ons om nog voor 13 uur Pontarlier te bereiken. Daar vonden we maar geen bankje in de schaduw om onze lunch te eten, dus fietsten we verder richting Zwitserland. Pas vlak voor de Zwitserse grens in het laatste Franse dorp lunchen we op een schoolplein.
En als we de grens zijn gepasseerd zijn daar de fietsborden. Goed bewegwijzerd en grotendeels over vrijliggende fietspaden bereiken we de camping van Fleurier. Hoe anders dan van de week, toen we uit l'Huis Préau vetrokken en de Morvanroute zochten en uiteindelijk vonden en weer kwijtraakten, die ons leidde over kilometers terrein waar een geoefend mountainbiker zich nog niet aan zou wagen, dan weer stuurt de route ons vreselijk om en het is al zo warm! Maar ach, het was wel erg mooi, de Morvan. Uiteindelijk besloten we om zelf onze weg te vinden, maar aan het einde van de middag stuitten we weer op de route, dit keer als voie verte, een als fietspad geasfalteerd oud spoordijkje. Dit bracht ons makkelijk en direkt naar Epinac, alwaar we moe en niet helemaal voldaan (we zijn niet erg opgeschoten) besluiten de nacht door te brengen. Als we de volgende ochtend de Morvanroute vervolgen (lijkt namelijk verder over de voie verte te gaan) en weer ergens tussen de brandnetels belanden zijn we er klaar mee. We zoeken het zelf wel uit! Gelukkig hebben we later op de dag meer succes met andere routes en fietsen we kilometers langs kanalen en rivieren. Uiteindelijk kamperen we in Seurre aan de Saone. De volgende dag gaan we terug naar de Doubs en bereiken we halverwege de middag Arbois. Het is zo ontzettend warm dat we besluiten om hier te blijven. Het is een leuk stadje en we hebben ook zin om uit te eten. Dat lukt heel smakelijk met heerlijke Jurawijn en erg goed gelukte gerechten op een sfeervol terras aan de rivier. Meteen een leuk afscheid aan Frankrijk.