Jodeli!

We hebben het prima naar onze zin in Zwitserland. Het is een land met prachtige natuur en leuke stadjes. De mensen zijn er vriendelijk en beginnen graag een praatje. Wel jammer dat veel mensen voor ons onverstaanbaar zijn. Het Zwitserduits klinkt in onze oren als een mengeling van alle Scandinavische talen door elkaar. En als je dan drie keer vraagt of ze het kunnen herhalen vragen ze of je geen Duits spreekt! 😏
We begonnen in de Jura, verbleven daarna een paar dagen in Bern en doorkruisten daarna het Berner Oberland en de Glarener Alpen. Nu zijn we in het Oosten van Zwitserland. Overal is het mooi. Prachtige bergen, ontzettend veel roofvogels en natuurlijk overal koeien met bellen. De dorpen zijn verzorgd, soms een beetje te verzorgd. En toch zijn de verschillen groot. Het Berner Oberland is veel toeristischer en welvarender dan de Glarener Alpen, waar de vroegere wolweverijen en textielfabrieken staan te vervallen.
Maar juist de geïsoleerde ligging maakt dat het er heerlijk rustig is. We hebben er twee passen, de Brunipas en gisteren de Klausenpas voor moeten bedwingen. Deze laatste pas is 1952 meter hoog, je moet er 24 kilometer lang voor klimmen eer je boven bent. Pas na de stad Glarus, die dan weer heel welvarend en mondain aandoet na zo'n arme vallei, wordt het weer wat drukker. We vinden niet zo snel een camping en willen niet weer naar een van de meren.
Daar zijn de campings zo ontzettend vol. Dat vinden we wel jammer. We vragen ons af of het ook komt door de warmte, dat meer Zwitsers in eigen land blijven en meer stedelingen naar de meren en de bergen trekken.
Dus fietsen we maar door en vinden pas na 106 kilometer in Kaltbrunn een hotel.
Over steden gesproken Bern is een heel mooie en heel gezellige stad. Mooie oude gebouwen in mooie oude straten met arcaden, en veel bijzondere attracties zoals een gratis heel oud zwembad aan de Aare en natuurlijk het berenpark met echte beren.
We hebben er een extra dagje aan besteed. De camping waar we stonden ligt vijf kilometer van de stad. Via een fietspad dwars door een mooi bos fiets je zo de stad in. Naar de stad toe klimmend en terug bijna zonder te trappen. Ons extra dagje in Bern was een regenachtig dagje. Heerlijk om na al die warmte een beetje verkoeling te ervaren en met al die arcaden genoeg plekken om te schuilen als het wat heviger werd.
We waren benieuwd naar Interlaken, maar toen we er aankwamen, wilden we zo snel mogelijk weer weg. Wat een drukte! De stad is vergeven van de toeristen en toeristisch vertier. Poenige Arabieren en busladingen Aziaten lopen er hun geld uit te geven. Hoeveel gemoedelijker was het een dorpje verderop aan de Brienzersee, waar we aan het meer hebben geluncht.
Verder hebben we de afgelopen dagen langs de Vierwaldstättersee gefietst, met een boot naar de overkant gevaren en we hebben gezwommen tussen de hoge bergen in het koele, heldere blauwe water.
Zometeen gaan we lunchen bij Corina en René. Corina is een vriendin uit Nederland en René woont in Uetliburg. Corina is net uit Nederland aangekomen. Dat is nou toch ook toevallig!