Op weg naar huis!
24 augustus 2018 - Münster, Duitsland
We zijn in Münster. In zo'n 60 km kunnen we in Nederland (in de Achterhoek) zijn. Dat is haast niet te vatten na zo lang weg geweest te zijn. Morgen blijven we hier een dagje. En daarna kunnen we in twee à drie etappes naar huis fietsen.
We hebben de afgelopen dagen heerlijk gefietst. We begonnen vanuit Göttingen langs de Leineroute. Heel eenvoudig, want de Leine stroomt zowat langs het hotel waar we verbleven. Deze volgden we tot in het gezellige Einbeck. Daarna bergop en bergaf naar de Weser. We besluiten niet nog een heuvelrug over te klimmen naar Bad Pyrmont maar de rivier te volgen naar de rattenvangerstad Hameln, ook een mooi en gezellig stadje met vakwerkhuisjes. Vanuit Hameln langs de Weser naar Rinteln, waar we voor de zekerheid toch maar preventief Co's achterband vervangen omdat, door het vele fietsen op onverharde wegen, de binnenvoering al te zien is. Wie in 2008 onze blog heeft gevolgd weet misschien nog dat dat nare gevolgen kan hebben; toen ging Co's wiel, ter hoogte van Straatsburg, ten gevolge van een versleten buitenband, helemaal naar de gallemiezen toen hij over een kapot jampotje reed. Een abrupt einde van de fietstocht.
Na een succesvolle bandenwissel gaan we verder, via de Porta Westfalica naar Bielefeld, een verrassend gezellige stad in een druk stedelijk gebied. Hier verblijven we in het mooiste hotel tot nu toe (Aappartel) en eten we bij de lekkerste Chinees (Yang Guang) in jaren.
De dag begint vandaag fris en grauw. Als we Bielefeld uitfietsen snappen we waarom het als bijnaam Puddingtown heeft: Dr Oetker heeft hier zijn hoofdvestiging. Het ruikt er heerlijk zoet. De eerste kilometers zijn door erg druk stedelijk gebied in het Teutoburger Land, maar dan komen we ineens in een veel gemoedelijker landschapje. Het begint al een beetje Nederlands aan te doen en is een soort mix tussen de Achterhoek en Oost Brabant.
Via Warendorf fietsen we naar Münster.
Ondanks de slechte voorspellingen houden we het ook vandaag droog. En hoewel er vandaag weinig te klimmen viel, konden we wel alvast wennen aan de zogenaamde Hollandse bergen: straffe tegenwind. De zuidwesten wind maakte van deze etappe een heel pittige.
Nog één rustdag hier in het mooie Münster en dan naar huis! We hebben er zin in. We verlangen zo langzaamaan naar ons eigen bedje, onze eigen bank, ons huisje, onze tuin, ons dorp en natuurlijk de mensen waar we van houden. Nou ja, kortom: tijd om weer naar huis te gaan.
We hebben de afgelopen dagen heerlijk gefietst. We begonnen vanuit Göttingen langs de Leineroute. Heel eenvoudig, want de Leine stroomt zowat langs het hotel waar we verbleven. Deze volgden we tot in het gezellige Einbeck. Daarna bergop en bergaf naar de Weser. We besluiten niet nog een heuvelrug over te klimmen naar Bad Pyrmont maar de rivier te volgen naar de rattenvangerstad Hameln, ook een mooi en gezellig stadje met vakwerkhuisjes. Vanuit Hameln langs de Weser naar Rinteln, waar we voor de zekerheid toch maar preventief Co's achterband vervangen omdat, door het vele fietsen op onverharde wegen, de binnenvoering al te zien is. Wie in 2008 onze blog heeft gevolgd weet misschien nog dat dat nare gevolgen kan hebben; toen ging Co's wiel, ter hoogte van Straatsburg, ten gevolge van een versleten buitenband, helemaal naar de gallemiezen toen hij over een kapot jampotje reed. Een abrupt einde van de fietstocht.
Na een succesvolle bandenwissel gaan we verder, via de Porta Westfalica naar Bielefeld, een verrassend gezellige stad in een druk stedelijk gebied. Hier verblijven we in het mooiste hotel tot nu toe (Aappartel) en eten we bij de lekkerste Chinees (Yang Guang) in jaren.
De dag begint vandaag fris en grauw. Als we Bielefeld uitfietsen snappen we waarom het als bijnaam Puddingtown heeft: Dr Oetker heeft hier zijn hoofdvestiging. Het ruikt er heerlijk zoet. De eerste kilometers zijn door erg druk stedelijk gebied in het Teutoburger Land, maar dan komen we ineens in een veel gemoedelijker landschapje. Het begint al een beetje Nederlands aan te doen en is een soort mix tussen de Achterhoek en Oost Brabant.
Via Warendorf fietsen we naar Münster.
Ondanks de slechte voorspellingen houden we het ook vandaag droog. En hoewel er vandaag weinig te klimmen viel, konden we wel alvast wennen aan de zogenaamde Hollandse bergen: straffe tegenwind. De zuidwesten wind maakte van deze etappe een heel pittige.
Nog één rustdag hier in het mooie Münster en dan naar huis! We hebben er zin in. We verlangen zo langzaamaan naar ons eigen bedje, onze eigen bank, ons huisje, onze tuin, ons dorp en natuurlijk de mensen waar we van houden. Nou ja, kortom: tijd om weer naar huis te gaan.
Liefs en groetjes van
Sandra en mij
Liefs, Anja 🤗💋